Advertentie

Artikel

De Algemene Voorwaarden van iCloud: hier ga je allemaal mee akkoord

De Algemene Voorwaarden van iCloud: hier ga je allemaal mee akkoord
Pier Francesco Piccolomini

Pier Francesco Piccolomini

  • Bijgewerkt:

De algemene voorwaarden die je accepteert bij het gebruiken van iCloud verbergt veel valkuilen. We geven je daarom enkele redenen waarom het slim is om bewust om te gaan met de clouddienst van Apple.

Een paar weken geleden hadden vijfhonderd miljoen iTunes-gebruikers plotseling Songs of Innocence, het nieuwe album van U2 op hun iCloud-opslag staan. Het was een geschenk van Apple, aangekondigd tijdens de keynote op 9 september. Niet iedereen was er blij mee.

Het probleem was niet de muziek; althans, niet het grootste probleem. Wat velen niet konden verteren was dat het onmogelijk was te kíezen of je het cadeau aanvaardde of niet. Het voelde als schending van de privéruimte die iCloud zou moeten zijn.

Uiteraard zou een groot bedrijf als Apple zoiets niet doen als de gebruikers hen daar niet de bevoegdheid toe hadden gegeven. En laat die bevoegdheid nou net verborgen zitten in het ingewikkelde document met algemene voorwaarden dat iedere iCloud-gebruiker dient te accepteren.

Deze documenten vormen altijd al een lastige kwestie. In de afgelopen jaren hebben alle grote namen, waaronder Apple zelf, meer dan eens manieren gevonden om rechten te ontlenen aan het materiaal van hun gebruikers via ellenlange lijsten met voorwaarden, tot frustratie van consumentenorganisaties.

Hier zijn enkele voorbeelden van bijzondere vormen van ‘machtsmisbruik’ in de voorwaarden die Apple stelt aan zijn iCloud-gebruikers.

Noorwegen zegt ‘nee’

Wanneer je de gebruiksvoorwaarden van iCloud accepteert, ben je het eens met de mogelijkheid dat Apple dingen verandert zonder voorafgaande kennisgeving.

De Noorse regering was het daar niet mee eens en diende via de Consumer Council in mei van dit jaar een officiële klacht in, waarin de contractuele voorwaarden van Apple’s iCloud werden veroordeeld.

Het document met de algemene voorwaarden die gebruikers moeten accepteren is te lang (8600 woorden) en te ingewikkeld om te begrijpen. Voor veel mensen althans.

Met andere woorden, zij die kiezen de voorwaarden te accepteren (praktisch iedereen) weten eigenlijk niet waarmee zij akkoord gaan.

De voorwaarden van Apple’s iCloud zouden in strijd zijn met de Noorse wetgeving, te weten artikel 22 van de Martketing Act van Noorwegen. De gewraakte term is er een die Apple voorziet in het recht om zonder voorafgaande kennisgeving bepaalde voorwaarden te wijzigen. Meer weten over de Noorse klacht? Je vindt het volledige rapport hier.

Neem je eigen verantwoordelijkheid

In 2012 besloten de twee Amerikaanse advocaten Sharon D. Nelson en John W. Simek, gespecialiseerd in technogie-gerelateerde juridische kwesties, de iCloud-voorwaarden zorgvuldig te toetsen. Zij wezen het grote publiek op een aantal onaangename voorwaarden; je vindt hun conclusies hier.

Van alle conclusies zijn er twee bijzonder opmerkelijk:

Ten eerste het feit dat Apple en zijn partners alle met geolocatie verzamelde gegevens mag gebruiken, zonder te specificeren op welke manier en hoe lang het deze gegevens bewaart. Dit geeft het bedrijf carte blanche om te doen met je locatiegegevens wat het wil.

Onder deze gegevens vallen jouw bewegingstracking via GPS, de ID van je apparaat en je Apple ID. Bedenk je dat nieuwe iPhones ook een vingeradrukscanner hebben en het wordt duidelijk dat elke eigenaar van een Apple-smartphone te traceren is tot op de kleinste details.

In de praktijk is het gemakkelijk voor Apple en zijn partners om erachter te komen waar je woont, hoe vaak per week je gaat joggen, welke restaurants je frequent bezoekt en wat je er eet, welke films je kijkt enzovoorts.

Deze informatie is voor bedrijven een fortuin waard. Met één tik op de knop Accepteren geeft je Apple de macht om die gegevens te verzamelen en gebruiken voor commerciële doeleinden.

Als het waar is dat deze gegevens met betrekking tot je gedrag worden bewaard om zorgvuldig bestudeerd te worden door Apple, is het verrassend dat diezelfde zorgvuldigheid niet geldt voor het beschermen van die gegevens. In feite is Apple niet verantwoordelijk voor de integriteit van iCloud en het materiaal wat je erop plaatst. In hoofdletters lezen we dat Apple geen garantie voor schade of verlies van de gegevens die de gebruiker plaatst op iCloud.

Het wekt de indruk dat het economische profijt voor Apple maximaal is en de zorg minimaal. Als er iets misgaat, zijn de gebruikers de pineut. Niet Apple.

Censuur op je e-mails

Het verhaal dat volgt is niet strikt gebonden aan de voorwaarden van het gebruik van de dienst, maar een algemene bevoegdheid tot het beperken van bepaalde diensten. In dit geval gaat het om e-mail.

In februari 2013 publiceerde Macworld een artikel waaruit bleek dat de e-mails in iCloud (@icloud.com, gegeven aan eenieder die de voorwaarden accepteert en iCloud gebruikt) worden onderworpen aan censuur.

In principe komt het erop neer dat wanneer je een e-mail verstuurt met één of meerdere verboden zinnen of woorden, de e-mail gewoonweg verdwijnt zonder een spoor na te laten.

En dan gaat het niet eens om alleen de tekst in de e-mail zelf; ook bijlages, zoals PDF-bestanden en zelfs RAR- en ZIP-bestanden, worden gescand.

Je zou het een veredeld spam-filter kunnen noemen, maar dat is het niet. Anti-spam tools zijn er al; daarvoor stuurt iCloud bepaalde mails door naar de Ongewenst-map.

Macworld vond aanwijzingen voor mails die werden gecensureerd wanneer er teksten als “barely legal teens” worden gebruikt. Zelfs wanneer de context onschuldig was verdwenen deze e-mails als sneeuw onder de zon in de Sahara.

Probleem is dat de exacte lijst met verboden woorden niet bekend is, wat de service onbetrouwbaar maakt. Vooral wanneer je iCloud plant te gebruiken als professioneel mailadres.

Niemand is veilig

De moraal van het verhaal is dat het altijd belangrijk is om te lezen en begrijpen met welke voorwaarden je akkoord gaat bij het gebruik van een dienst als iCloud. Doen we dat niet, dan is een U2-album op onze telefoon nog wel het minste probleem.

Apple is natuurlijk niet de enige die ons documenten als deze laat ondertekenen. Wees daarom ook in een Apple-vrije omgeving alert. Check voor hulp de website tosdr.org. Deze biedt een add-on voor je browser, die extra informatie geeft over de voorwaarden waar je mee akkoord gaat telkens wanneer je op Accepteren klikt.

Lees ook:

Pier Francesco Piccolomini

Pier Francesco Piccolomini

Het nieuwste van Pier Francesco Piccolomini

Editorial Richtlijnen