Advertentie

Artikel

Brein: een bedreiging voor netneutraliteit?

Merijn de Boer

Merijn de Boer

  • Bijgewerkt:

De wet netneutraliteit (en de werking hiervan in de gewijzigde telecomwet) ambieert onbegrensd internetverkeer en bescherming tegen beperkingen voor internetgebruikers. Echter, de methodes die Stichting Brein gebruikt in de aanhoudende strijd tegen piraterij staan lijnrecht tegenover deze gewenste online openheid.

Internetproviders mogen volgens de wet namelijk geen diensten of websites blokkeren, maar Brein dwingt hen via de rechter tot dergelijke acties. Deze rigoureuze maatregelen bedreigen niet alleen de internetvrijheid, maar hebben ook een stagnerende invloed op innovatie van internet- en media-diensten. Hoe steekt de situatie precies in elkaar en wat zijn de gevolgen? Je leest het na de break.


Brein: orgaan blokkeert creatieve impulsen

Brein werkt voor platenmaatschappijen en overkoepelende organisaties (Buma/Stemra). De aanpak – het blokkeren van IP-adressen – levert twee problemen op: enerzijds gaan individuele veelplegers vrijuit en anderzijds creëren de blokkades creatieve luiheid bij de creatieve sector. Deze gaat namelijk niet op zoek naar alternatieve distributiemethoden. Het gevolg: stagnatie van innovatie bij legale mediaverspreiding op internet. In de Verenigde Staten zijn alternatieve zendmethoden volop aanwezig, waar je met een trucje ook hier van geniet.

(bovenstaande afbeelding is ook van toepassing in Nederland: voordat je een film kan zien, regent het propaganda.)


Wet netneutraliteit: vrijheid of tegenstrijd?

De werking van de wet netneutraliteit, zoals die is vastgelegd in de telecomwet,  is nogal dubbelzinnig. Dit komt door punt d uit Artikel 7.4a, dat beschrijft hoe een gerechtelijk bevel de bescherming “opheft” als een gebruiker de openheid van het internet misbruikt. Wil je je eigen muziek gratis delen met de wereld, dan mag dat. Verspreid je echter auteursrechtelijk beschermde films via een torrentsite als The Piratebay, dan is dat verboden.

In ‘t kort: de wet geeft vrijheid, mét een scheut verantwoordelijkheid voor de eindgebruiker. Brein zet zowel deze vrijheid als de verantwoordelijkheid buitenspel door met een gerechtelijk bevel het hele distributiekanaal lam te leggen. Daar is die uitzonderingsregel helemaal niet voor bedoeld.

Het delen van bestanden of links ernaartoe is een optie bij veel torrentprogramma’s. Bij je favo software moet je dus eigenlijk ‘automatisch seeden’ (het aanmaken van ‘linkjes’ naar stukjes die samen een bestand vormen) uitzetten bij beschermd materiaal. Uiteraard is het delen van vakantiefilmpjes (of -foto’s) met je familie, via uTorrent of BitTorrent (ook op thepiratebay.org) helemaal legaal.


De gevolgen van opgelegde beperkingen

In een notendop spant Brein rechtszaken aan die het verkeer beperken, om de gebruiker weg te houden bij media. Deze blokkering botst met de wet netneutraliteit, want zonder toegang heeft de gebruiker niet eens de kans om illegaal óf legaal bestanden via bepaalde kanalen te verspreiden.

Het amendement is erop gericht om de keuze- en uitingsvrijheid van eindgebruikers op het internet te maximaliseren.

uit: Wijziging Telecommunicatiewet, 14 juni 2011

Door de huidige gang van zaken ontstaan problemen. De openheid van het net is in gevaar en er breekt paniek uit wanneer consumenten rechten opeisen bij providers. Een klant van Ziggo of XS4ALL is dankzij de wet – en na blokkering van een website als The Piratebay – gerechtigd een nieuwe schatting van dataverbruik aan te vragen. Zodoende zijn lagere internettarieven te bewerkstelligen, temeer doordat Brein de claimcultuur aanspoort met sancties die consumenten buitensluiten.

De theoretische capaciteit én het theoretische verbruik van je verbinding dalen wanneer je geen bestanden ophaalt via torrentsites. Zie dit als een energierekening: wanneer blijkt dat je verbruik zodanig verschilt van de geschatte waarde, dan heb je met het oog op billijkheid recht op korting of aanpassing van tarief. Mede daarom zijn providers niet blij met Brein.

Oplossingen: providers en consumenten dragen verantwoordelijkheid

De eindgebruiker en provider dienen dus zelf met initiatieven te komen, wat gelukkig reeds gebeurt. Vooral XS4ALL is goed op weg, met gratis abonnementen van Spotify voor nieuwe leden. De muziekdienst is een legale oplossing voor iedereen die dol is op muziek, in tegenstelling tot het summiere aanbod op de website van Brein. Helaas zijn er hier nog geen aantrekkelijke vergelijkbare diensten voor films, zoals de Amerikaanse on-demand service Netflix. Het aanbod van bijvoorbeeld iTunes is ondermaats en prijzig.

(Links: Hesher kost via Amazon € 11.84 incl. verzendkosten. Rechts: De film kost op iTunes € 13,99)

Het aanbod van Amerikaanse televisiezenders in Europa komt gelukkig wel op gang. Ziggo nam vorig jaar de meest (illegaal) gedownloade serie Game of Thrones en zender HBO in het pakket op. Van Amerikaanse websites kan het Nederlandse net nog veel leren: iedere zender biedt aan de andere kant van de oceaan haar programma’s met reclame aan op internet.

Kort samengevat: Stichting Brein omzeilt de wet netneutraliteit via de weg van censuur. Deze destructieve aanpak beperkt vrij internetverkeer en is tegelijk tekenend voor de conservatieve media-industrie, die elke vernieuwing lijkt de schuwen. Steeds meer providers compenseren die achteruitgang echter door vooruitstrevende diensten aan te bieden. Zo geniet jij – de consument – in de nabije toekomst hopelijk op al je apparaten van al je favoriete muziek, films en televisieseries. Legaal, goedkoop en zonder grenzen.

Merijn de Boer

Merijn de Boer

Het nieuwste van Merijn de Boer

Editorial Richtlijnen